بررسی قابلیت پروبیوتیک پروتکسین در بهبود مقاومت ماهی صبیتی (Sparidentex hasta Valenciennes, 1830) در برابر استرس های دما و شوری

به منظور بررسی اثر پروبیوتیک پروتکسین بر میزان مقاومت ماهی صبیتی Sparidentex hasta نسبت به استرس های دما و شوری، آزمایشی با 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 0/87±2/99 گرم به مدت 10 هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح صفر، 0/5، 1 و 2 گرم پروبیوتیک پروتکسین در هر کیلوگرم جیره و با سه تکرار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی بودند. غذادهی در کل دوره به صورت دستی و بر اساس سیری کامل، روزانه در سه نوبت انجام شد. در پایان دوره، در آزمایش استرس دمایی، ماهیان به مدت 30 دقیقه در معرض دو دمای 15 و 37 درجه سانتی گراد و در آزمایش استرس شوری، ماهیان به مدت یک ساعت در معرض دو شوری 12 و 70 قسمت در هزار قرار گرفتند. در تیمارهای سطح 1 و 2 گرم پروتکسین، میزان بازماندگی در برابر استرس دمای بالا، دمای پایین و شوری بالا در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت(P<0/05). میزان بازماندگی در برابر استرس شوری پایین بین تیمارهای مختلف، دارای اختلاف معنی داری نبود(P>0/05). از بین سطوح مختلف پروبیوتیک به کار برده شده، بهترین دوز مؤثر بر میزان بازماندگی در برابر استرس دما و شوری در ماهی صبیتی، سطح 2 گرم پروتکسین بر کیلوگرم جیره غذایی بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که افزودن پروبیوتیک پروتکسین در جیره غذایی می تواند بر میزان بازماندگی در برابر استرس های دما و شوری بالا در بچه ماهی صبیتی مؤثر باشد.